آیا در عصر دیجیتال تئاتر همچنان می تواند پاسخگوی دغدغه های مردم این عصر باشد؟
در مقاله ای با عنوان آیا در عصر دیجیتال، نمایش همچنان موضوعیت خواهد داشت؟ هنرمندان برجسته تئاتر (بازیگران، کارگردانان، تهیهکنندگان و…) به جست و جوی پاسخ این سئوال پرداختند که در مقاله ای به قلم دکتر کریگ لمبرت، معاون سردبیر مجلهی هاروارد منتشر شده است. این مقاله توسط گروه تئاتر اگزیت ترجمه و در اختیار هنرآنلاین قرار گرفته است. بخش دوم این مقاله را در اینجا می خوانید: ...
شهربازی با نورپردازی صحنهای
جان لیتگو میگوید: "برادوی امروز بسیار عجیب شده است. درست مانند شهربازی تئاتری!" در این صورت، کاری موفق و بلندمدت در مرکز شهر بوده است. شوهایی که در "برادوی" به صحنه میآیند-عملاً تعداد مشخصی از تئاترها در میدان تایم و اطراف آن- از نظر مالی قویاً موفق هستند. بر اساس آمار لیگ برادوی مجموع درآمد گیشه در سال حدود یک میلیارد دلار است، به علاوه ۱ میلیارد دلار که از تئاترهایی که به عنوان بخشی از تور خود در آنجا اجرا میکنند گرفته میشود، که به گفته تام مک گارت رئیس کیبرند اینترتینمنت، "در کسب و کار رسانه چندان زیاد نیست." شرکت او یکی از تهیهکنندگان اصلی تئاتر زنده از جمله نمایشهای برادوی و نیز تورهای اجرای تئاتر است. (گیشه سینماها در آمریکا و کانادا در سال ۲۰۱۰، ۱۰/۶ میلیارد دلار بوده است.) وی میافزاید: "اما با این حال در اوج ریاضت اقتصادی اخیر، برادوی یک سال بیسابقه و رکورددار داشته است."
نزدیک به نیمی از شوهای برادوی نمایش عادی هستند، اما نمایشهای موزیکال، هم از نظر مخاطب و هم درآمد غالب هستند. تئاترهای برادوی بخش عمدهی مخاطبان خود (۶۲٪) را از میان گردشگران جذب میکند، که نزدیک به دو سوم آنها درآمدی بالای ۷۵ هزار دلار در سال دارند و ۶۶٪ آنها زن هستند. (بالاتر از ۵۵٪ درصد در سال ۱۹۸۰) این بخش همچنان سودآور است، با وجود اینکه از هر ۸ تولید جدید، تنها یکی موفق میشود. با این وجود که سرمایهگذاری مطمئنی نیست، اما یک کار پرفروش میتواند سرمایه تولید را در سال ۸۰ به ۱ بازگرداند. همچنین حمایتکنندگان از بازتولید یکی از شوهای مشهور توانستهاند حدوداً ۲۰ به ۱ از سرمایه اولیه کسب درآمد کنند، در حالیکه اثر نیز همچنان روی صحنه و در حال فروش است.
مکگارت میگوید: "برادوی کسبوکاری پرهزینه است. جریان اصلی است-برای اینکه تجربی باشد ساخته نشده است، همچنان که استودیوهای فیلمسازی وقتی به عنوان فیلمساز مستقل عمل میکنند، همان تولیدات همیشگی خود را نمیسازند." اما به گفته او تفاوت اصلی تئاتر با سینما این است که "میتوان یک فیلم را بر روی هزار پرده یا پنجهزار پرده اکران کرد، اما یک شوی برادوی محدود به ظرفیتهای تئاتر است- حتی با وجود اینکه اجراها میتوانند زمان مشخصی برای پایان نداشته باشند، اما قرار نیست صندلیهای جدید در سالنها سبز شود."
با وجود تمام ریسکها، برای کسی که سرمایه بلااستفاده دارد و تئاتر را هم دوست دارد، "فرشته" شدن میتواند بسیار هیجانانگیز باشد. میتوانید بخشی از سهام یک تئاتر موزیکال را خریداری کنید، مثلاً فقط ۲۵ هزار دلار، و به این ترتیب میتوانید یک زندگی تئاتری داشته باشید. این به این معنی است که به تمام گزینشها، کارگاهها، اجراهای آزمایشی، افتتاحیهها و مهمانیهای سرمایهگذاران تمام نمایشهای برادوی دعوت خواهید شد. به گفته مکگارت: "شما میتوانید آهنگساز را به خانه خود بیاورید تا موسیقی را بر روی پیانو خانهتان بنوازد. در مقایسه با مثلاً عضو شدن در باشگاه گلف، خیلی بیشتر میشود تفریح کرد."
ماجراجویی با تماشاچیان
دیان پائولوس مدیر هنری تئاتر رپرتوار آمریکا میگوید: "سندرمی در حرفه ما وجود دارد که تماشاچی و خصوصاً جوانترها به خاطرش مورد سرزنش واقع میشوند. آنها دیگر نمیخواهند به تئاتر بروند، چرا؟ چون تمرکز حواس ندارند. ترجیح میدهند کنترل به دست خودشان باشد، با همان دستگاههای کوچک در دستانشان. گزینههای تفریحی بسیار زیاد است. فرهنگ ما دارد به بیراهه میرود. این همیشه به نظرم تضعیفکننده بوده است، چرا که جایی برای تغییر باقی نمیگذارد. ما باید این تحلیل را برگردانیم و بگوییم: شاید تقصیر ماست. شاید تقصیر دستاندرکاران هنر است. نه فقط نویسندگان و بازیگران، بلکه تمام سیستم- شاید میبایست در بازگرداندن تماشاچی به تئاتر بهتر عمل کنیم. آیا تماشاچیان رفتهاند؟ بله. آیا عادت آمدن به تئاتر را در خود نپروراندهاند؟ بله. آیا تقصیر آنهاست؟ خیر!
پائولوس از نخستین فصلی که برای تئاتر رپرتوار آمریکا در سال ۲۰۰۹ برنامهریزی کرد، دعوت به تئاتر را به روز کرد. او بریدهای تیزر مانند از "نمایش الاغ"، الهام گرفته از "رویای نیمهشب تابستان" (بدون حتی کلمهای از شکسپیر) ساخت که در اطراف تماشاچیان با شرکت رقصندههای و آهنگهایی که توسط بازیگران خوانده میشد، به صورت زنده به اجرا درمیآمد. نمایش "الاغ"، نمایشی موفق که اجرایی بلندمدت در نیویورک داشت، برای اولین در همانجا توسط پائولوس و همسرش رندی واینر (تهیهکننده) به روی صحنه رفت و پس از آن در کمبریج، همچنان تماشاچیان را دستهدسته به تئاتر "زیرو-اَرو" تئاتر رپرتوار آمریکا میکشاند؛ جاییکه امروز نامش را به نام شخصیت اصلی نمایش، آبرون تغییر داده و تبدیل به کلوب شبانه تئاتر شده است.
پائولوس میگوید: "ما میبایست محدوده معنای تئاتر را گسترش دهیم. اگر شو به جای ساعت ۸ شب، نیمهشب شروع شود چه میشود؟ اگر مدت زمانش ۱۰ دقیقه باشد چه؟ یا یک ساعت باشد؟ اگر قبل از شروع اجرا ۴۵ دقیقه برقصید چه؟ جایی را بسازید که قوانین را درهم میشکند. آبرون امروز به گروه جدیدی از مخاطبان دست پیدا کرده است: مخاطبانی جوانتر و زیر ۳۰ سال. تماشاچیان آنهایی نیستند که به تئاتر میروند. آنها میخواهند در حضور دیگران باشند، معاشرت کنند؛ آنها به این تخلیه احتیاج دارند- که تئاتر میتواند آن را برایشان فراهم کند، چیزی مثل فستیوالهای قرن پنجم آتن، یا ماشپیتِ تئاتر شکسپیر گلوب. (ت.م: ماشپیت قسمتی از محل اجرای کنسرت راک است که جلوی سن قرار دارد و مردم در آن با موسیقی راک میرقصند) تئاتر باید جایی باشد که احساس کنید: من باید آن را تجربه کنم. نه اینکه فقط آن را بخوانید یا ببینید. مردم تشنهی تجربه هستند- آنها جان میدهند برای تجربه کردن.
تئاتر آینده تئاتری خواهد بود که فعالانه مخاطبان خود را درگیر میسازد و احتمالاً نه تنها دیوار چهارم را، که سه دیوار دیگر را نیز خواهد شکست. به عنوان مثال، به تازگى در تئاترى از نیویورك به نام "شهر ما"، تماشاچیان عملاً خود را جزئى از بازیگران یافتند. در بوستون، پروژه بازیگران شكسپیر -كه توسط بنجامین اِوِت (فارغالتحصیل موسسهی تئاتر رپرتوار آمریکا) در سال ٨٦ پایه گذارى شد- شكسپیر را در مكانهایى غیر معمول مانند فروشگاهها و كلیساها اجرا كرد و عملاً شكسپیر را به كوچه و خیابان برد. بیل راچ نیز در گذشته تئاتر کورنر اِستون را که تئاتر جامعهمحور را گسترش میداد به همراه دیگران پایهگذاری کرد و برداشتهایی از نمایشهای کلاسیک را در شهرهای کوچک و محلات تولید میکرد.
جک مگان، مدیر اداره هنر در هاروارد میگوید: "خلاصه مطلب، کار در محیطهای کوچکتر میتواند جذابتر باشد، چرا که دیگر مجبور نیستید میلیونها دلار بودجهی سرمایهگذاری شده را از طریق گیشه بازگردانید و میتوانید با ۴۰ یا ۵۰ هزار دلار تمام هزینههای کار را پوشش دهید. هر چه میزان سرمایه بیشتر باشد، تهیه کننده نیز مجبور است بیشتر به تعداد تماشاچی فکر کند و در نتیجه بیشتر نظر خود را به افراد خلاق تحمیل خواهد کرد."
تئوری آموزش تئاتری
رابرت بروستاین میگوید: "اگر کودکان در معرض هنر و موسیقی قرار نگیرند، نه هنرمند بار خواهند آمد نه تماشاچی." از آنجاییکه سیستم آموزشی، موتور اولیه پرورش نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و دیگر دستاندرکاران موفق تئاتر است، بروستاین گله میکند که:"دورههای آموزشی هنر و فرهنگ در مدارس ابتدایی در دسترس نیست، چرا که بودجهها کاهش پیدا میکند و اولین قدم مدارس پس از کاهش بودجه، اخراج معلم موسیقی است."
تئاتر شکسپیر و شرکا در لنوکس با بردن تئاتر به مدارس محلی، عمیقاً با جامعه اطرافش پیوند خورده است. برنامه آنها که تقریباً شامل تمامی دبیرستانهای بخش برکشایر و همچنین بسیاری از مدارس ابتدایی و راهنمایی میشود، در طول سال بیش از ۴۰هزار دانشآموز و معلم را تحت پوشش اجراها، کارگاهها و کارآموزی قرار میدهند. از زمان آغاز فعالیتش در سال ۱۹۷۸، در کنار خود آنسامبل، نزدیک به یک میلیون شرکتکننده داشته است.
تینا پکر میگوید: "کار ما در مدارس به اندازه تولیدات تئاتریمان اهمیت دارد. هر زمانی که به دبیرستانی میرویم، برای شرکت در هر یک از نمایشهای شکسپیر معمولاً بین ۳۰ تا ۵۰ داوطلب داریم. آنها ابتدا نمایش را در مدرسه خودشان اجرا میکنند و سپس در فستیوال پاییزیمان چهار روز اجرای دبیرستانی بدون وقفه شکسپیر برای یکدیگر اجرا میکنند. هر کسی که داوطلب میشود و برای مصاحبه میآید، به شیوهای به کار گرفته میشود، و بیشتر بچهها سه سال تمام در برنامه شکسپیر شرکت میکنند. آنها بسیار مشتاقاند، چرا که این جایی است که میتوانند آزادانه صحبت کنند میتوانند احساساتشان را بروز دهند. ما میدانیم که این جامعه را میسازد: ما میبینیم بچههایی که این کار را انجام میدهند، چطور عمیقاً به هم وابسته میشوند."
در همین حال، در دهههای اخیر، انفجار سرگرمیها در فرهنگ عامه، هنجارهای فرهنگ جوانان را تغییر داده و موقعیت تئاتریها را ارتقا داده است. تام مکگارت میگوید: "شرایط دیگر مانند ۳۰ یا ۴۰ سال پیش نیست که تئاتری بودن یک انگ باشد. امروزه توانایی خواندن، رقصیدن و بازیگری در سطح بالا یک افتخار است و این مردم را تشویق میکند که به آن بپردازند." به دنبال بالا رفتن کیفیت برنامههای آموزش تئاتر در سطح مدارس متوسطه و دانشگاهها، تولیدات تئاتری به گفتهی مکگارت در بالاترین سطح خود در همهی دورانها قرار دارد. او معتقد است که علیرغم چالشهای اقتصادی بر سر راه تئاتر حرفهای، از نظر تعداد و تنوع تولیدات و نیز کیفیت کار بازیگران، کارگردانان و طراحان در همهی سطوح، تئاتر در عصر طلایی خود به سر میبرد.
جک مگان میگوید: "در هاروارد دانشجویان در سال بین ۴۰ تا ۶۰ نمایش به روی صحنه میبرند که هر یک بین ۴ تا ۸ شب اجرا میشود." بروستاین اشاره میکند که امکانات درونبرنامهای برای تئاتر به طور چشمگیری از زمان ورود او (به هاروارد) در سال ۱۹۷۹ افزایش یافتهاند. او به یاد میآورد: "زمانی بود که حتی یک واحد درسی تئاتر هم وجود نداشت، جز کلاس نمایشنامهنویسی ویلیام آلفرد (استاد دانشگاه و نمایشنامهنویس انگلیسی). تئاتر رپرتوار آمریکا ۱۲ دوره آموزشی مطالعات تئاتر معرفی کرد که کمیته هنرهای نمایشی آن را تصویب کرد، اما زمزمههایی به گوش میرسید. برخی از اعضا شروع کردند به درخواست مبنی بر اینکه معلمان بازیگری و کارگردانی ما میبایست مدارک تحصیلی بالا و نشریات علمی آکادمیک داشته باشند. آکادمیک شدن مرگ غریزه خلاق است. اما دانشگاهیان خلاق میدانند که نمیتوان محدودیتهای آکادمیک را بر افراد خلاق نیز اعمال کرد.
هاروارد یکی از معدود کالجهای بزرگ است که مرکز هنرهای نمایشی ندارد. پیتر سلارس در جلسه گفتگویی در تئاتر رپرتوار آمریکا با موضوع اپرای "نیکسون در چین" که برای اولین بار توسط وی کارگردانی شده و به روی صحنه رفته بود- عنوان کرد:"من به هاروارد آمدم چون هیچ دپارتمان تئاتری نداشتند؛ دانشگاههای زیادی وجود ندارند که از چنین امتیازی برخوردار باشند. تئاتر چیزی است که اصلاً داخل دپارتمان نمیگنجد. من عاشق این هستم که هنرمندان اینجا مجبور میشوند که خودشان راهشان را پیدا کنند. با این وجود، کمیته هنرهای نمایشی با ریاست مارتین پوچنر استاد تئاتر و ادبیات انگلیسی و ادبیات تطبیقی از وین، در حال ایجاد مرکز تئاتر (به پیشنهاد کارگروه هنر که در سال ۲۰۰۷ توسط پرزیدنت دروفاست به کار گرفته شد) برای تقویت -و نه تحمیل و جایگزینی- اجراهای زندهی فوق برنامه است.
این خبر خوشی برای بیل راچ است. او میگوید: "من در برخی از برنامههای بسیار منسجم تئاتر تدریس کردهام و از کار کم دانشجویان وحشتزده بودم، از اینکه چقدر فرصت بازیگری و کاگردانی و تمرین حرفه برایشان کم بود. من در هاروارد ۲۶ نمایش در هر گوشه از دانشگاه کارگردانی کردم، از زیرزمین خوابگاه، تا پلههای وایدنر."
داستانهایی که به نمایش درمیآیند
بیل راچ میگوید: "انسانهایی در یک اتاق، در حال خلق و تجربه یک داستان در کنار هم- این از بین نخواهد رفت. حتی امروز به گونهای عطش بیشتری هم برای آن وجود دارد." تینا پکر با او موافق است: "تنها از راه جمع شدن انسانها دور هم است. همان کاری که تئاتر میکند، که میتوان انسانیت را واقعاً حس کرد. حسی قوی، درونی و محسوس یک حس جمعی. آن را نمیتوان در فیسبوک احساس کرد، نمیتوان در تلویزیون آن را جست، و حقیقت را نیز در هیچ یک از اینها نمیتوان یافت."
او ادامه میدهد: "یونانیها، همه را در یک جا جمع میکردند، در دوران الیزابت هم اینچنین بود، درحالیکه بازیگران با مخاطبی حرف میزدند که گوش میکرد، نه این که نگاه کند. تغییر شکل صحنه تئاتر و به وجود آمدن قاب صحنه، تماشاچیان را از بازیگران جدا کرد و قابی یا پنجرهای را به وجود آورد که نمایش از داخل آن دیده شود. حال ما به جایی رسیدهایم که تماشاچیان و بازیگران حتی با هم در یک اتاق هم نیستند. اما پرسیدن سوال با هم- این چیزی است که اجتماع را میسازد. به عنوان یک بازیگر، وقتی که موفق هستید، آن را در بدنتان احساس میکنید، احساس میکنید که دارید به آن میرسید. تصویری درونی از نقش کسی که بازی میکنید دارید؛ که یک کل منسجم میسازد. آن را از طریق واکنش مخاطبانی که آن را درک کردهاند نیز احساس میکنید."
چنین تجربهای نمیتواند با هیچچیزی که بر صفحهی تصویر، به شکل سهبعدی یا حتی متعامل دیده میشود، جایگزین شود. تئاتر مطمئناً در آینده زنده خواهد ماند- تنها سوال این است که چه شکلی خواهد داشت؟ عطش برای داستانسرایی زنده، برای تجربه مشترک بازیگر و تماشاچی، ممکن است حتی افزایش یابد؛ اگر، و وقتی، که مردم از بستههای بینقص تدوینشده و جلاخورده و پرزرقوبرق تلویزیون و تولیدات سینمایی خسته شوند. لیتگو میگوید: "در تئاتر نوعی ظرافت شکننده وجود دارد، چرا که هر چیزی ممکن است اتفاق بیافتد. نوعی هیجان نفسگیر در تئاتر نهفته است."
این روزها تمرین نمایش های هِی هوی به نویسندگیو کارگردانی محمد جواد آقایی میبدیتجربه ای تازه است که توسط بازیگران : جعفر جعفرزاده ، علی سیفیان و مهدیه سادات میرطالبی به روی صحنه خواهد آمد ...
آقایی متن زیر را بهانه ای برای نوشتن این نمایش دانست : اگر روزی انسان با شنیدن اختراعی چون برق یا تلفن نفس در سینه اش حبس میشد و از هیجان این اختراعات خواب بر چشمانش حرام می شد امروزه خیل عظیمی از اختراعات شگفت آور را به صورت تیتروار در روزنامه یا رسانه های تصویری از نظر می گذراند، بی آنکه نسبت به آن واکنشی شدیدی نشان دهد و شاید حتی با خود می اندیشد که هیچ کدام از این اختراعات دور از ذهن هم نبوده است. در میان حجم فراوان پیشرفت ها، فضاهای مجازی نیز روز به روز در حال رشد کردن و ریشه داونیدن هستند و شبکه های اجتماعی مجازی بخصوص در کشورهای در حال توسعه از اهمیت و طرفداری بالایی برخوردار هستند. اجتماعات مجازی با آن تنوع و زرق و برق بی اندازه و هر رزوه اش که قرار بوده دریچه ای باشد برای ارتباطات بیشتر ، حوزه ی ارتباطی را به داخل تلفن های همراه و پشت کامپیوترها محدود کرده است . گفتار را به نوشتار و آوای کلام را به آوای تایپ کلمات تبدیل کرده است. آدم ها با هویت ها و شان و مقام مجازی ، که درآن دنیا ها به خود نسبت می دهند، روز به روز انسان گریزتر میشوند و برانزوا و تنهایی خود بیشتر می افزایند! عادتی که انسان قرن بیست و یکم را به چنان بیماری کشانیده است که ترجیح می دهد حتی اگر در میان جمع هم باشد، به دنیای مجازیش پناه ببرد و ارتباط با آدم ها را از آن طریق دنبال کند!
سرپرست گروه تئاتر جوان شهرستان میبد ضمن تشکر از کلیه اعضای بازمانده از گذشته گروه خود گفت : به بازماندگان گروه افتخار میکنم که با تمام وجود در خدمت گروه هستند و هیچگونه حرکتی خارج از محدوده آئین نامه داخلی گروه انجام نمی دهند ...
افتخار میکنم به شما که با همه مشکلات و سختی های تولید نمایش در شهرستان میبد با طاقت آوردید و تا پایان و لحظه به لحظه با ما همراه بودید . وقتی به تلاش های بی وقفه یک یک شما توجه میکنم که بی هیچ مزدی تلاش میکنید و در مقابل زخم زبان می شنوید و باز دم بر نمی آورید با چشمانی خیس برای شما عاقب به خیری را آرزو میکنم چرا که هیچ چیزی بهتر از عاقبت خیر و خوبی و سعادت نیست . مرحبا و آفرین بر شما که آینده سازان قوی تئاتر میبد خواهید بود و کمتر کسی با شما قدرت رقابت خواهند داشت این را خواهید دید و مطمئنم که نتیجه تلاش های بی منت خود را خواهید دید .
آقایی در ادامه گفت : ارزش کار شما به حدی بالاست که با این حرفها و این سخنان نمی توان قدردانی کرد ولی از خدا می خواهم که هر چه برای گروه کردید دیگران برای شما بکنند و این گروه مداری شما مهم بود که رمز موفقیت آینده شما خواهد بود . در این اینجا باید بگویم که جعفر جان عزیز و دوست داشتنی ، علیرضای پاک و بی آلایش ، محمد حسین ساده و خوش برخورد ، مرتضی قوی و پر تلاش ، خلیل پرجوش و پر خروش و سعید گوشه گیر و زود رنج همه برایم عزیزید و همه برایم ویژه اید که خیلی چیزها را من از شما یاد گرفتم و می خواهم که این همت را از دست ندهید و محکم و بردبار و شکیبا باقی بمانید و عجله کنید برای رسیدن به پله های ترقی و شکیبا باشید عزیزان که وقت تنگ است . امید که با هم چون کوه محکم بی نفوذ بمانیم حق یارو نگهدارتان باد ...
یازدهمین جشن بازیگر با انتخاب پیام دهکردی و ریما رامینفر به عنوان بهترین بازیگران تئاتر در سال 92 با شکلی متفاوت و به صورت کاملا نمایشی در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شد...
یازدهمین جشن بازیگر به مناسبت بزرگداشت روز جهانی تئاتر، شامگاه شنبه 20 اردیبهشتماه، با شکلی متفاوت نسبت به دورههای قبل، با حضور علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر ارشاد، حسین طاهری مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی و جمع کثیری از بازیگران مطرح و شناخته شده تئاتر، توسط انجمن بازیگران خانه تئاتر در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.یازدهمین جشن بازیگر با دبیری بهروز غریبپور با شکلی متفاوت از این دست و در سه پرده برگزار شد.
در صحنه اول از نخستین پرده یازدهمین جشن بازیگر با عنوان "تئاتر برای همه"، ایرج رحمانپور به عنوان خواننده با همراهی علیاکبر شکارچی و گروه هنری ایما قطعهای را برای حاضران اجرا کردند. در صحنه دوم داریوش مودبیان در یک آیتم نمایشی با عنوان "خیرمقدم و قرائت پیام روز جهانی تئاتر 2014" که بر اساس نمایشنامه "مضرات دخانیات" اثر آنتون چخوف نوشته شده بود ضمن خیرمقدم به حاضران، پیام روز جهانی تئاتر 2014 را خواند و بعد از آن در سومین صحنه از پرده نخست، کلیپی با عنوان "به یاد درگذشتگان خانواده تئاتر در سال 1392" برای حاضران پخش شد که در آن با پخش تصاویری از زندهیادان محمود استادمحمد، سعدی افشار، اسماعیل ارحامصدر، مرشد ولیالله ترابی، محرم بسیم، سیدابراهیم بحرالعلومی، پروین میکده، رضا خمسهای، فریدون نوری، رضا رضامندی، پروین غفاری، ناصر فروغ جعفری، محمدتقی شریفی و عسل بدیعی یاد خاطره آنها گرامی داشته شد.
"پخش پیام بهروز غریبپور، دبیر مراسم یازدهمین جشن بازیگر" و آیتم نمایشی "آقا عزت و قرائت بیانیه انجمن بازیگران خانه تئاتر" (بر اساس نمایشنامه "آواز قو" اثر آنتون چخوف) با موسیقی آوازی احمد محسنپور پایان بخش پرده نخست یازدهمین جشن بازیگر بود.
با اجرای صحنه "داستان تئاتر از 150 سال گذشته تا 150 سال آینده" توسط حسین محباهری و فرناز جهانسور، و بازی شیدالله غفاری در نقش حمل کننده چرخ طافی و حسین حسینیان در نقش آبدارچی، پرده دوم یازدهمین جشن بازیگر آغاز شد.
در این صحنه قطعاتی از گونههای مختلف نمایشی از جمله: "آیین بهارآرایی را بچره از گیلان"، "نمایش شادیآور زنانه"، "نقالی"، "خیمه شببازی"، "پردهخوانی"، "تعزیه"، "تخت حوضی"، "نمایش موسیقایی توسط گروه اورمیانا" به سرپرستی کیوان نظیفی، "اجرای موسیقی گروه دستافشان" به سرپرستی زهره عشقی، "نمایش جوان" با طراحی حرکت فرهاد تجویدی، "تئاتر در 100 سال آینده" و "شاهنامهخوانی" توسط استاد کوروش اسدپور برای حاضران اجرا شد.
پرده سوم یازدهمین جشن بازیگر هم در دو صحنه "ضیافت تئاتر" و "قرائت بیانیه هیات داوران" به اهداء جوایز به نفرات برگزیده و تجلیل از چهار بازیگر پیشکسوت اختصاص داشت. اجرای دو صحنه آخرین پرده جشن بازیگر را خسرو احمدی، محسن میراز علی، محسن یگانه، مجید نوری، ناصر عرفانیان و حسین ولینژاد (بخشی) برعهده داشتند.
در این صحنه به درخواست خسرو احمدی و محسن میرزا علی، ابتدا سعیدپورصمیمی، رحیم هودی، شمسی فضلالهی و پری کربلایی به عنوان چهار بازیگر پیشکسوت به روی سن دعوت شدند و از آنها با یک چای قندپهلو پذیرایی شد. در ادامه رضا کیانیان، جعفر والی، داریوش اسدزاده و اسماعیل خلج برای اهداء جوایز و لوح تقدیر به این چهار هنرمند پیشکسوت روی سن رفته و با اهداء لوح تقدیر و جایزه در نظر گرفته شده از سوی کمپانی سامسونگ به عنوان اسپانسر این برنامه از آنها تجلیل شد.
بعد از تجلیل از این هنرمندان و قرائت بیانیه هیات داوران توسط کتایون فیضمرندی به عنوان نماینده هیات داوران، نوبت به معرفی بهترین بازیگران تئاتر در سال 92 رسید که بر اساس اعلام در بخش بهترین بازیگری مرد به ترتیب؛ پیام دهکردی، فرهاد آئیش و هوتن شکیبا، عنوان نفرات اول تا سوم بهترین بازیگران تئاتر در سال 92 را از آن خود کردند. همچنین در بخش بهترین بازیگران زن نیز به ترتیب؛ ریما رامینفر، گلاب آدینه و بهناز جعفری، به عنوان بهترین بازیگران زن تئاتر در سال 92 انتخاب و جوایز خود را از هنرمندان پیشکسوت حاضر روی صحنه دریافت کردند.
با حضور علی رفیعی و بهروز غریبپور روی سن، از گروه بازیگری نمایش "یرما" به کارگردانی علی رفیعی به عنوان بهترین گروه بازیگری تئاتر در سال 92 تقدیر شد. همچنین جایزه ویژه هیات داوران یازدهمین جشن بازیگر به هما روستا تعلق گرفت.
پرونده یازدهمین جشن بازیگر با حضور هنرمندان روی صحنه و گرفتن یک عکس یادگاری با هنرمندانی که برنامههای این شب را اجرا کرده بودند به اتمام رسید.
مرادخانی: امشب یکی از زیباترین برنامههای چند وقت اخیر را دیدم
علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شب گذشته و در حاشیه یازدهمین جشن بازیگر که در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر برگزار شد، درباره چگونگی روند برگزاری این جشن که با شیوهای جدید نسبت به سایر مراسمهای مرسوم برگزار شد، به خبرنگار هنرآنلاین گفت: من امشب زیباترین و لذتبخشترین برنامه از این دست برنامهها را در چند وقت اخیر دیدم.
مرادخانی افزود: در وهله اول اینکه هیچ نیازی نبود که در چنین برنامههایی مسئولان دولتی خیلی بخواهند خودشان را نشان بدهند، دوم اینکه بزرگان و اساتید تئاتر کار خودشان را انجام داده بودند و سوم اینکه در خلال برنامه اشاراتی که به مسائل مختلف شد به نظرم اشارات خوب، درست و به نظر من قابل تاملی بود که باید به آنها رسیدگی کرد.
معاون امور هنری وزیر ارشاد در ادامه با تایید برگزاری برنامههایی از ایندست و بدین صورت، تصریح کرد: اصولا به نظر من باید برنامهها به شکلی انجام گیرد که ما بتوانیم با کمترین ورود بهترین نتیجه را بگیریم. من خیلی خوشحالم از اینکه آقای غریبپور و دوستان زحمت کشیدند و چنین برنامهای را تدارک دیدند و البته که طبیعی هم هست که از آقای غریبپور و دوستانی که با ایشان همکاری کردند همین انتظار را داریم و امیدوارم که بیش از پیش هم موفق باشند.
حاشیهها:
- برنامه برخلاف انتظار همه با 50 دقیقه تاخیر آغاز شد.
- پخش تصویری پیام بهروز غریبپور با استفاده از موسیقی فیلم "قیصر" و استفاده از موقعیتهایی مشابه با بازی کاظم هژیرآزاد حال و هوای تازه به جشن بازیگر داد.
- آیتمهای نمایشی "خیمه شب بازی" با هنرنمایی میثم یوسفی و شراره طیار و "تخت حوضی" با هنرمایی مجید افشار و غلام بابوته با تشویقهای بسیار حاضران در سالن روبرو شد.
- آیتم نمایشی فوتبالی فرهاد تجویدی از جمله آیتمهایی بود که بسیار مورد توجه حاضران قرار گرفت.
- نویسندگی و کارگردانی یازدهمین جشن بازیگر را عظیم موسوی برعهده داشت.
- با آنکه زمان برگزاری یازدهمین جشن بازیگر تا پاسی از شب به طول انجامید اما بخاطر برنامههای جالب پیش بینی شده تمام حاضران تا آخرین لحظه در سالن حضور داشتند.
- رضا کیانیان، بهزاد فراهانی، ایرج راد، بهروز غریبپور، پری صابری، محمد حاتمی، پانتهآبهرام، فهمیه رحیمینیا، جلیل فرجاد، اسماعیل خلج، بهاره رهنما، ناهید مسلمی، علی رفیعی، محمود ساربان، شهرام کرمی، صدیق تعریف، مهدی میامی، مریم سعادت، جمشید جهانزاده، جعفر والی، رضا بابک، سیروس ابراهیمزاده، محمد شیری، آتیلا پسیانی، قطبالدین صادقی، محسن حسینی، مهرانه مهینترابی، فردوس کاویانی، مسعود فروتن، فرشید ابراهمیان، کاظم هژیرآزاد، داریوش اسدزاده و... از جمله چهرههای شناخته شده حاضر در این یازدهمین جشن بازیگر بودند.
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، مراسم اختتامیه بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر «سوره ماه» با حضور محسن مؤمنی شریف؛ رئیس حوزه هنری، مجید مصلحی؛ مدیر امور استانها و مجلس حوزه هنری، رحمت امینی؛ دبیر هنری جشنواره، علیرضا معینبخش؛ مدیر امور اداری و مالی حوزه هنری، سید حسین نقوی؛ نماینده مجلس شورای اسلامی، اسمعیل عالیزاد؛ دبیر سی و دومین جشنواره تئاتر فجر و هنرمندانی چون عزتالله انتظامی، داوود رشیدی، احترام برومند، اسمعیل خلج، جهانگیر الماسی، حسین پارسایی، حسن دولتآبادی و جمع دیگری از مدیران و فعالان عرصه تئاتر در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد...
در این مراسم، برگزیدگان بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر «سوره ماه» در بخشهای مختلف معرفی و از آنها به شرح ذیل تقدیر شد: آرا هیات داوران بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر سوره ماه «بخش استعدادهای جوان» موسیقی هیات داوران ضمن تقدیر از بهنام رحیمی برای موسیقی نمایش «ترانه ای برای آیدا» جایزه موسیقی برتر این بخش را برای نمایش جامانده به سجاد كیانی اهدا كرد. طراحی صحنه هیات داوران ضمن تقدیر از وحید لاری برای طراحی صحنه نمایش «جامانده» جایزه طراحی صحنه برتر این بخش را برای نمایش «آلیس دختر قصه و توت فرنگی هایش» به حسین منتظمی اهدا كرد. نمایشنامه نویسی با قدرانی از حمیدرضا نعیمی و امیر دژاكام هیات داوران ضمن تقدیر از امین عالمی برای نمایشنامه «آلیس دختر قصه و توت فرنگی هایش» جایزه نمایشنامه برتر این بخش را برای نمایش «جامانده» به بهار محمودزاده اهدا كرد. بازیگر زن هیات داوران ضمن تقدیر از خانمها آیدا صادقی، برای بازی در نمایش «آلیس دختر قصه و توت فرنگی هایش» و زارا مولایی برا ی بازی در نمایش بید خون جایزه برتر زن را برای نمایش جامانده به ستوده حیدری اهدا كرد. بازیگر مرد هیات داوران ضمن تقدیر از ابوالفضل امامیزاده برای بازی در نمایش «نقل رستم و سهراب» جایزه بازیگری برتر مرد را برای نمایش ابوالهول حمید اصغری تتماج اهدا كرد. كارگردانی تندیس جشنواره دیپلم افتخار و جایزه بهترین كارگردانی در بخش استعدادهای جوان مشتركاً به شرح زیر تقدیم شد: برای كارگردانی نمایش «آلیس دختر قصه و توت فرنگی هایش» به غزل نعیمی برای كارگردانی نمایش «جامانده» به بهار محمودزاده آرا هیات داوران بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر سوره ماه «بخش مسابقه» موسیقی كاندیدا ها: سعید رضایت نمایش سیاریحون پیام شریف نژاد نمایش وقتی خدا گریه می كند علی امیدی نمایش كاریزما مهدی حسنی نمایش تار شیشه ای محمد فرشته نژاد نمایش سایه سكوت لوح تقدیر و جایزه سوم موسیقی به پیام شریف نژاد برای نمایش « وقتی خدا گریه میكند»از لرستان اهداء شد. لوح تقدیر و جایزه دوم موسیقی به محمد فرشته نژاد برای نمایش «سایه سكوت» از تهران اهداء شد. تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه اول موسیقی به سعید رضایت برای نمایش «سیاریحون» از تهران اهداء شد. طراحی صحنه كاندیدا ها: ابوالفضل سلیمی نمایش كاریزما میثم نویریان نمایش 92 درصد زندگی امین فاضلی نمایش تار شیشه ای لیلا رفیع زاده نمایش سایه سكوت روح الله امامی نمایش وقتی خدا گریه می كند لوح تقدیر و جایزه سوم طراحی صحنه به میثم نویریان طراح صحنه نمایش «92 درصد زندگی» از خراسان رضوی اهداء شد. لوح تقدیر و جایزه دوم طراحی صحنه به امین فاضلی طراح صحنه نمایش «تار شیشه ای» از خراسان رضوی اهداء شد.
تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه اول طراحی صحنه به روح الله امامی طراح صحنه نمایش «وقتی خدا گریه می كند» از لرستان اهداء شد. نمایشنامه نویسی هیات داوران در این بخش با تقدیر از حضور نصرالله قادری و حمیدرضا آذرنگ معرفی كرد: كاندیداها : خسرو امیری نمایش آش سرخ پشت پا ناصر حبیبیان و اصغر خیللی نمایش وقتی خدا گریه می كند عباس جانفدا نمایش 92 درصد زندگی سید محمد مساوات نمایش بیضایی لوح تقدیر و جایزه سوم نمایشنامه نویسی به عبدالرضا سواعدی برای نمایش «عالیه» از خوزستان اهدا شد. لوح تقدیر و جایزه دوم نمایشنامه نویسی به اصغر خلیلی و ناصر حبیبیان برای نمایش «وقتی خدا گریه می كند» از لرستان اهدا شد. تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه اول نمایشنامه نویسی به خسرو امیری برای نمایش «آش سرخ پشت پا» از تهران اهداء شد. بازیگر زن كاندیداها : مریم ندایی نمایش ما سه تن بودیم جمیله ستوده نیا نمایش كاریزما ندا گلرنگی نمایش سیاریحون سوگل سادات خلیق نمایش بیضایی مهتاب باجلان نمایش سایه سكوت شادیه مولانایی نمایش خنكای ختم خاطره سولماز همت زاده نمایش فنجان آبی لوح تقدیر و جایزه سوم بازیگری زن مشتركاً به سوگل سادات خلیق به خاطر بازی در «بیضایی» از تهران و جمیله ستوده نیا به خاطر بازی در نمایش«كاریزما» از یزد اهداء شد. لوح تقدیر و جایزه دوم بازیگری زن به مهتاب باجلان به خاطر بازی در نمایش «سایه سكوت» از تهران اهداء شد. تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه بازیگری اول زن به ندا گلرنگی برای نمایش «سیاریحون »از تهران اهداء شد. بازیگر مرد كاندیداها : كوروش شاهونه نمایش آش سرخ پشت پا سید علی موسویان نمایش پلاك 8 سعادت الله همت زاده نمایش فنجان آبی محمد علی محمدی نمایش بیضایی عبدالرضا سواعدی نمایش عالیه حامد وكیلی نمایش تار شیشه ای فرید قبادی نمایش سایه سكوت خشایار قائد رحمتی نمایش خنكای ختم خاطره ابوالفضل حاجی علی خانی نمایش سیاریحون مهدی قانع نمایش كاریزما محمد جهانپا نمایش تار شیشه ای لوح تقدیر و جایره سوم بازیگری مرد مشتركاً به كوروش شاهونه برای بازی در نمایش «آش سرخ پشت پا» از تهران و سعادت الله همت زاده برای بازی در نمایش «فنجان آبی» از «چهار محال و بختیاری» اهداء شد. لوح تقدیر و جایزه دوم بازیگر مرد به فرید قبادی برای بازی در نمایش «سایه سكوت» از تهران اهداء شد. تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه اول بازیگر مرد به سید علی موسویان برای بازی در نمایش «پلاك 8 » از تهران اهداء شد. كارگردانی كاندیداها : محمدزوار بی ریا نمایش پلاك 8 سید محمد مساوات نمایش بیضایی كیوان صباغ نمایش تار شیشه ای محمد رضا عطایی فر نمایش سایه سكوت امین ابراهیمی نمایش خنكای ختم خاطره حامد مهریزی زاده نمایش كاریزما
لوح تقدیر و جایزه سوم كارگردانی مشتركاً به امین ابراهیمی برای نمایش «خنكای ختم خاطره» از لرستان و كیوان صباغ برای نمایش «تار شیشه ای » از خراسان رضوی اهداء شد. لوح تقدیر و جایزه دوم كارگردانی به محمدرضا عطایی فر برای نمایش «سایه سكوت» از تهران اهداء شد. تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه اول كارگردانی به محمد زوار بی ریا برای نمایش «پلاك 8» از تهران اهداء شد. همچنین ستاد برگزاری جشنواره و هیت داوران از میان نمایش های به اجرا در آمده در دو بخش مسابقه و استعداد های جوان 4 نمایش را بدون ذكر الویت به دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر معرفی نمود: نمایش آش سرخ پشت پا از تهران، نمایش تار شیشه ای از خراسان رضوی، نمایش كاریزما از یزد و نمایش جا مانده از تهران عبدالرضا سواعدی نمایش عالیه. یادآور میشود، بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر «سوره ماه» به دبیر هنری رحمت امینی از 22 مهر در حوزه هنری آغاز و عصرگاه دوشنبه 29 مهرماه با برگزاری مراسم اختتامیه و معرفی برگزیدگان به كار خود پایان داد
هیئت انتخاب آثار چهارمین جشنواره تئاتر خیابانی شهرون لاهیجان، آثار راه یافته به این جشنواره را معرفی کردند.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی، هیئت انتخاب آثار این جشنواره، متشکل از مهدی شفیعی، جواد نجارتمیزکار، اکبر صمدی نیا و نگار نادری، پس از بررسی 155 اثر رسیده به دبیرخانه جشنواره23، اثر را انتخاب کردند که اسامی آن ها به شرح زیر است:
بخش مسابقه 1 –"کارگران مشغول کارند" نویسنده وکارگردان: مسعود ابراهیمی از میبد ...
2- "کدامیک " نویسنده: مختار محمدی، کارگردان: رحمان کریمی از مریوان 3- "سپور" نویسنده وکارگردان: حمید سعادت فر از خوی 4-"ز صفر تا صفر" نویسنده: هیوا سرسنگی، کارگردان: وریا شاکر از سقز 5-"آیا فشارباعث توهم می شود" نویسنده: محسن اردشیر، کارگردان: غنچه شکوهیان و محسن اردشیر از آمل 6- "گلادیاتور" نویسنده: مصطفی بوعذار، کارگردان: معصومه عموری از اهواز 7- "بازگشت" نویسنده وکارگردان: احمد صمیمی از تهران 8- "ماه غریب" نویسنده: عبدالحلیم تقلبی، کارگردان: عبدلله حلیات از خرمشهر 9- "غریبه ای در خانه" نویسنده: حامدعالمی پور و مرتضی کریمی پور، کارگردان: مرتضی کریمی پور از بجنورد 10- "تندیس شهر" نویسنده وکارگردان: علی اسماعیلی از سقز 11- "شانس " نویسنده:کاوه مهدوی و فرامرز قلیچ خوانی، کارگردان: فرامرز قلیچ خوانی از کرج 12- "آسمانی ها" نویسنده وکارگردان: اکبر قهرمانی از آمل 13- "همیار" نویسنده و کارگردان: میلاد حسین زاده از آستانه 14-" قصه های ایرانی" نویسنده و کارگردان: محمدرضا جعفری از آستانه 15-" امریه شوم" نویسنده: امین جمالی، کارگردان: مصطفی ذرعی از کیاشهر 16-" وصیت" نویسنده:یاسر کاظمی،کارگردان: مصطفی خوش نشین از لنگرود 17-" افتو" نویسنده وکارگردان: علی بیداوسی از لاهیجان 18 –" صیادان شهر دریایی" نویسنده و کارگردان: محمود فرضی نژاد از سیاهکل بخش مهمان 19-" آقای واندال" نویسنده: کریم خاوری و ابوالفضل محترمی، کارگردان: کریم خاوری از مریوان 20 –"پسرک بازیگوش"نویسنده و کارگردان: سامان خلیلیان از تهران 21-" جایی برای ما سه نفر" نویسنده و کارگردان: مهدی حبیبی از ملایر بخش جنبی 21- "گنج در میان زباله ها" نویسنده و کارگردان: زهرا بردبار از رشت 22- "بز در پیاده رو " نویسنده و کارگردان: مظاهر رمضانپور از لاهیجان گفتنی است، شنبه، 26مردادماه، در مراسمی با حضور شهردار و اعضای دبیرخانه چهارمین جشنواره تئاتر خیابانی شهروند لاهیجان از پوستر این جشنواره رونمایی شد. چهارمین جشنواره تئاتر خیابانی شهروند لاهیجان از 3 تا 6 شهریورماه در شهر لاهیجان، به دبیری رضا کحالی، برگزار خواهد شد.
روح بزرگ خدمتگزار صادق و نماینده ایثارگر مردم شریف شهرستان های تفت و میبد حجت الاسلام والمسلمین حاج سید جلال یحیی زاده در ساعات اولیه بامداد امروز ۲۰ / ۱ / ۹۲ در کنار رحمت جاودانی حضرت حق آرامش یافت.
حجت الاسلام سید جلال یحیی زاده فرزند آقا سید محمود در سال۱۳۳۹ هجری شمسی همزمان با سوم شعبانالمعظم خجسته سالروز میلاد با سعادت سرور آزادگان جهان حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در خانوادهای مذهبی در شهرستان میبد چشم به جهان گشود.
وی سه دوره متوالی (ادوار هفتم، هشتم و نهم)، عهده دار نمایندگی مردم میبد و تفت در مجلس شورای اسلامی بود و در این سمت به عنوان فردی مردمی، ساده زیست، منظم، مومن و انقلابی نزد همگان زبانزد بود.
مدیریت گروه تئاتر جوان این ضایعه دردناک را به مردم شریف و انقلابی استان و خانواده محترم یحیی زاده تسلیت و تعزیت می گوید.
به گزارش از سرپرست گروه، اعضای جوان هیئت نظارت گروه تئاتر جوان شهرستان میبد با بررسی های لازم جهت آغاز فعالیت در سال 1392 معرفی گردیدند ...
اعضای جوان هیئت نظارت گروه تئاتر جوان به ترتیب سوابق اجرایی به شرح ذیل می باشد :
1. آقای سید جواد عظیمی دخت
2. آقای سمیر معلایی
3. آقای جعفر جعفرزاده
4. آقای محمد حسین مشک آبادیان
5. خانم پریماه ابوالحسنی
سرپرست گروه تئاتر جوان با اعلام این خبر پیام خود را به شرح ذیل به اعضای جدید هیئت نظارت اعلام کرد :
به خنده های دوستان و غیر دوستان هنری ما توجه نکنید . اینان همانهایی هستند که وقتی بزرگترین هستید از شدت حسادت و خشم شما را به تمسخر می گیرند و وقتی پست شدید از شدت خوشحالی با شدت به شما سرکوفت می زنند و باز می خندند . بله شما پاهای مورچه ای هستید که باید به مسیر سخت و طاقت فرسا قدم بگذارد و آینده ای نزدیک را روشن کند تا در آینده ای دور نتیجه زحمات حال را ببیند . خدای تعالی را شاهد می گیرم که اگر اندکی به خود باوری برسیم و درست تلاش کنیم به درستی به چیزی که حق شماست خواهیم رسید. چرا که پروردگار عالمیان خود در آیات پایانی سوره مبارکه زمر(73-61)، پیامهایی نوید بخش به مردمان اهل زمین داده است که خوب است دقت کنیم و همین بس که این آیات و تفسیر آن را درک کنیم و تا دم دمه های جان کندن فراموش نکنیم ، باشد که درس عبرت دیگران نشویم و الگوی خوب کاران باشیم.
در آیه 61از مقام تقوا سخن رفته است و اینکه همای سعادت و رستگاری بر بلندای بنای محکم تقوا آشیان دارد و کسی بدان دست خواهد یافت که بر این بنای محکم و استوار فراز آید.
حق تعالی در آیات سپس پرده از حقایقی دیگر گشوده خطاب به اهل زمین و زمان می فرماید:
کلید دار زمین و آسمان خداست و هرکس قلم انکار بر جریده آیات الهی بر کشد در باتلاق زیانکاری غرقه خواهد شد...
و تو ای فرستاده ما!
بر اینان که در کویرستان جهالت خود سرگردانند بانگ برآور که آیا مرا به پرستش غیر خدا فرا می خوانید؟
این را به تو وحی کرده ام و به پیامبران پیش از تو نیز، که اگر چشم برهم زدنی به خدایت شرک آوری هر آیینه آتش خسران و تباهی بر خرمن اعمالت درخواهم افکند.
تو خدایت را شکر گذار آنگونه که باید هرچند اینان خدا را نشناخته اند آنگونه که شاید.
آری این جاهلان مشرک نمی دانند که روز رستاخیز، زمین در قبضه قدرت اوست و آسمان پیچیده در دستان او...
با صور اولی که اسرافیل خواهد دمید اهالی زمین و آسمان را خواهم میراند جز اندکی چند..
در آن روز که زمین به نور من منور است نامه های اعمال بندگان را فرا روی خود نهاده، پیامبران و گواهان حشر را احضار خواهم کرد آنگاه بر کرسی داوری به حق حکم خواهم راند...
آنان را که چشمان خویش بر آفتاب حقیقت فرو بستند و از در انکار در آمدند فوج فوج به سوی دوزخ برخواهم کشید؛ وچون به دوزخ رسند، درهای آتش بر ایشان گشوده گردد؛ ودربان دوزخ بر آنها بانگ برآورد که:"آیا سفیرانی از شما بر شما برانیگخته نشدند تا ترنم آیات پروردگارتان را در گوشتان زمزمه کنند و از ملاقات امروزتان برحذر دارند؟"
پاسخ آرند: آری!
اما دریغا که مهر عذاب الهی بر جبین کافران حک شده است..
حکایت پرهیزگاران اما شنیدنیست؛ آنان که بر پشتی تقوا تکیه کردند گروه گروه به سوی فردوس برینشان می برند؛ همین که درهای فردوس گشوده شوند؛ خازنان بهشت خطاب به ایشان خواهند گفت: " بدرود! اکنون این شما و این خوان نعمت الهی، گوارایتان باد!...
ســالهـا پـیـش ریـیـسجــمـهـور هــمـه تـئـاتـریهـا را بـه اســم کـوچـک میشــنـاخـت و تـئاتـر میدیـد و دلـش بـرای ارتـقـای تـئـاتـر میتـپـیـد ...
آقای رییسجمهور، بعد از هشت سال در روزهای آخر ریاستجمهوریتان به اختتامیه جشنواره تئاتر بینالمللی فجر آمدید... ساعت ۱۰ صبح... متاسفانه چون چندروز تعطیلی پشت سر هم بود و ما عادت کردیم به طولانی کردن تعطیلات و متاسفانه چون مدتهاست هوای تهران هم آلوده است، اکثر هنرمندان تئاتر یا سرما خورده بودند، یا به دنبال تکهای آسمان آبی و جشنواره تئاتر بینالمللی بیرمق. آقای رییسجمهور، شما بعد از هشت سال به یاد تئاتر افتادید. میدانستید در این مدت تئاتریها چگونه با ضربوجرحهای ناجوانمردانه آثارشان دستوپنجه نرم کردند؟ میدانستید در این مدت تئاتریها دستمزدهایشان را یکسال بعد از اتمام کارشان میگرفتند. میدانستید ممکن بود یک اثر بعد از مدتها تمرین اجازه اجرا نگیرد؟
آقای رییسجمهور چرا بعد از هشت سال یاد تئاتر افتادید؟ میدانستید بعضی از هنرمندان اصلا اجازه کارکردن ندارند؟ به نظر شما تئاتر مقوله لوکسی است و جایی در مناسبات یک کشور ندارد؟
حتما شما میدانستید هر قدر تئاتر یک مملکت غنیتر باشد، فرهنگ آن مملکت پربارتر است. آقای رییسجمهور شما در این هشت سال تئاتری دیدید؟ تئاترشهر رفتید؟ دور «تئاترشهر» را دیدهاید که چقدر زشت است و بیمناسبت پاساژی در حال ساخت است؟ میدانید در «تالار وحدت» گاهی چه تئاترهایی اجرا میشود اما کارگردان بنام تئاتر ما وقتی میخواهد در تالار وحدت کارش را اجرا کند با مخالفت روبهرو میشود؟ آخ که چقدر تئاتر مظلوم است آقای رییسجمهور و چقدر کسی دلش نمیخواهد تئاتر ما پربار شود؟ چقدر کسی دلش نمیخواهد مردم ما اهل تئاتر دیدن شوند. چقدر کسی دلش نمیخواهد جشنواره بینالمللی تئاتر واقعا بینالمللی باشد. البته در این دوران خیلیها مظلوم هستند و صدایشان به جایی نمیرسد. من خودخواهم که فقط از تئاتر حرف میزنم. شما در این هشتسال آنقدر به فکر دور زدن تحریمها و مسایل هستهای و یارانهها و سفرهایتان بودید که تئاتر و مسایلش کمترین دغدغه دولتتان هم نبود. حالا بعد از هشتسال در پایان دوره ریاستجمهوریتان به یاد تئاتر افتادید؟ شاید هم آقای رییسجمهور ما بدعادت هستیم، چون سالها پیش رییسجمهوری یکی از دغدغههای اصلیش تئاتر بود و همه تئاتریها را به اسم کوچک میشناخت و تئاتر میدید و دلش برای ارتقای تئاتر میتپید.
توی پیامی از سرپرست گروه به سایت اعلام شد که اربعین امسال رو یادتون نره ... گفتیم : یعنی چی ؟!! گفتند : برخی از بچه ها انگار فکر می کنند کسایی که تو کار تئاتر و فیلم و بازی ... هستند . دیگه همه چی شون بازیه . به خاطر همین برین به همه بچه ها بگین اگه قرار باشه تئاتر و فیلم و بازی، دین و ایمان و نماز و عشق به حسین (ع) و اهل بیت رو از ما بگیره . از همین الان میذاریمش کنار ... هیچ نیازی به هنری که قراره انسانیت رو از ما بگیره نداریم . گفتیم : مگه چی شده ؟!! گفتند : هیچی!!! فقط برین تو سایت این خبر رو بزنین که بچه ها، هنر و دین و عشق در کنار هم هستند و ما انگ کسایی که هنر رو به ابتذال کشیدن رو به جون نمی خریم . هنر هم مقدسه و هم تأثیر بالایی روی اعتقادات و ارزشهای درست دین ما میگذاره . پس ما با مردم شیعه دیگه، فرقی نداریم . منتهی دید هنری ما باعث تفاوت ما با مردم میشه که خیلی چیزها رو می بینیم و دقت می کنیم ولی مردم عادی از کنار اونا می گذرند ... این متن رو سرپرست داد تا بچه ها از همون اول که وارد هنر میشن با عشق و ایمان وارد بشن و همیشه با وضو فعالیت هنری رو شروع کنند ...
اربعین حسینی
صدای سنج، صدای زنجیر، صدای نوحه. مگه چه خبر شده بچه ها؟ باز هم همه جا سیاه پوش شده بچه ها. آخه می دونید، امروز اربعین امام حسینه. کی می دونه اربعین چه روزیه. بله بچه های خوبم. امروز چهل روز از واقعه عاشورا می گذره و برای همین، ما هر سال چهلم شهدای کربلا رو عزاداری می کنیم تا باز هم به یاد شهادت امام حسین علیه السلام باشیم و بر کسانی که اون حضرت و یارانش رو به شهادت رسوندن، لعنت بفرستیم. پس امروز هم که شما بچه های خوب و عاشق امام حسین، در مراسم اربعین حسینی شرکت می کنید، یادتون باشه دعا کنید تا خدای بزرگ همه دشمنای دین اسلام رو نابود کنه. ان شاءاللّه .
دیداری دوباره
بچه ها! احمد به مطالعه خیلی علاقه داره. اون کتاب های زیادی درباره زندگی پیامبران و امامان مطالعه کرده و چیزهای زیادی می دونه. اون امروز دوستاشو دور هم جمع کرده و درباره اربعین حسینی براشون حرف می زنه. اون می دونه که اربعین روزیه که حضرت زینب علیهاالسلام و کاروان اهل بیت پس از مدت ها به کربلا رفتن و دوباره با شهدای کربلا دیدار کردن و بر سر مرقد مطهّرشون عزاداری کردن. اون از شهدای کربلاو وقایع عاشورا برای بچه ها حرف زد و بعد هم همه با هم برای شهدای کربلا و به مناسبت اربعین امام حسین عزاداری کردن. آفرین به احمد و همه بچه های با ایمان کشورمون.
عزاداری اربعین
هر سال، روزی مثل امروز، یعنی اربعین حسینی که همه برای امام حسین علیه السلام و یارانش عزاداری می کنن، توی خونه مهتاب کوچولو هم یه مراسم برپاست. هر سال اربعین که می شه، اهالی محل به خونه اونا می آن تا با هم زیارت اربعین رو بخونن و برای امام حسین علیه السلام عزاداری کنن. مهتاب کوچولو هم که به امام حسین علیه السلام خیلی علاقه داره، همیشه توی برگزاری این مراسم به پدرو مادرش کمک می کنه و مثلاً اون کتاب های زیارت اربعین رو بین مردم تقسیم می کنه. خدای بزرگ بچه های خوبی مثل مهتاب رو خیلی خیلی دوست داره. بچه های با ایمانی که برای امام هاشون عزاداری می کنن. من می دونم که شما بچه ها هم همین طور هستید.
نشانه ایمان
بچه های خوبم! توی دین ما اسلام، دستورهایی وجود داره که باعث سعادتمندی انسان می شه؛ یعنی انسان با انجام دادن اون دستورها، به خدا نزدیک تر شده و پاداش خوبی ازخدا می گیره. حالا خوب گوش کنید. امام حسن عسگری علیه السلام امام یازدهم ما شیعیان فرمودن که انسان با ایمان چند تا نشونه داره. یکی از نشونه های آدم با ایمان، خوندن زیارت اربعین امام حسین علیه السلام . امیدوارم که شما بچه های خوب و با ایمان، از همین دوران کودکی هر سال به همراه بزرگ تراتون یا خودتون به تنهایی بتونید روزهای اربعین، این زیارت رو بخونید و برای ما هم دعا کنید.
زیارت اربعین
سلام بر تو ای ولّی خدا و حبیب خاص خدا، سلام بر تو ای دوست دار و محبوب و برگزیده خدا!
نمی دونم چند نفر از شما بچه های خوبم تا حالا زیارت اربعین امام حسین علیه السلام رو خوندید. جمله هایی رو که براتون خوندم، قسمت هایی از زیارت اربعینه که در روز اربعین، شیعیان اون رو می خونن. ما در این دعا، به امام حسین علیه السلام که در کربلا به شهادت رسید، سلام و درود می فرستیم و از خدا می خوایم که دشمنان و کسانی که امام سوم ما شیعیان و یارانش رو به شهادت رسوندن، به سزای عملشون برسونه. امیدوارم که همتون بتونید این زیارت زیبا رو در روز اربعین بخونید.
عزاداران اربعین
آفرین به شما بچه هایی که عاشق امامانتون هستید. بله با شما هستم، با شما دوستای خوبم که از همین الان لباس های مشکی کوچیکتون رو به تن کردید؛ همون لباس هایی که با خط سبز زیبا روش نوشته شده «یاحسین». چون می دونید که امروز اربعینه و منتظرید تا همراه بزرگ تراتون تو مراسم عزاداری اربعین شرکت کنید. شما بچه های با ایمان به اون مراسم می رید تا پس از گذشت چهل روز از شهادت امام حسین و یارانش، برای امامتون، برای علی اصغر کودک امام حسین که در کربلا به شهادت رسید، عزاداری کنید. آفرین به شما، آفرین.
بازگشت دوباره
بچه ها! می خوام براتون یه قصه بگم، خوب گوش کنید. مدت ها از واقعه عاشورا می گذشت و یزید، که دشمن دین خدا بود، دستور داد تا اُسرای کربلا رو به مدینه ببرن. برای همین یکی از سربازانش رو مأمور کرد تا اسرا رو به مدینه برسونه. حضرت زینب علیهاالسلام که در میون اسرا بود، از اون مأمور درخواست کرد تا اون ها رو به کربلا ببره تا حضرت زینب و بقیه اهل بیت، بتونن مرقد پاک امام حسین علیه السلام و یارانش رو زیارت کنن. اون مأمور هم قبول کرد و اون ها روز چهلم، یعنی اربعین به کربلارسیدن. پس بچه ها، اربعین روزیه که حضرت زینب و دیگر اسیران بعد از چهل روز که از عاشورا می گذشت، دوباره به کربلا اومدن و مرقد امام حسین علیه السلام و یارانش رو زیارت کردن.
خواهر داغ دیده
خیلی از شما بچه های عزیزم، حتما چیزهای زیادی درباره واقعه عاشورا و شهادت امام حسین شنیدید، ولی ببینم درباره اربعین حسینی هم کسی براتون حرفی زده؟ همون روزی که حضرت زینب و دیگر اسرا به میون کشتگان کربلااومدن. در اون روز، حضرت زینب وقتی به مزار برادرش امام حسین علیه السلام رسید، به یاد روز عاشورا افتاد و اشک از چشمانش جاری شد و با برادرش از رنج هایی که کشیده بود حرف زد و از دست دشمن شکایت کرد.
بچه های عزیز! ما هم برای زنده موندنِ نام امام حسین علیه السلام ، هر سال عاشورا و اربعین رو با شکوه بیش تری عزاداری می کنیم.