وقتی تئاتر کار می‌کنیم عقاید و آرای‌مان را مبادله می‌کنیم چون هنر نمایشی یک کار جمعی است و فرد محور نیست. “داشتن چنین نگرشی به تئاتر از سوی مسئولین فرهنگی و سیاستمداران کلان کشور و یا حداقل درک این نگرش، تعیین کننده شرایط حاکم بر فضای تئاتر و به تبع آن اوضاع فرهنگی جامعه است. در واقع ناشناخته ماندن ارزش و جایگاه تئاتر در کشور تنها به عدم حمایت مالی منحصر نمی‌شود و عدم حمایت معنوی به این هنر، بر مظلومیت آن افزوده. گذشته از حمایت‌های ویژه مالی در بخش‌های دیگر – مانند ورزش – در سال‌های اخیر بارها شاهد بوده‌ایم که عالی‌ترین مقامات اجرایی کشور برای حمایت معنوی از ورزشکاران در ورزشگاه‌ها حضور پیدا کرده‌اند، اما این حمایت هرگز شامل سالن‌های نمایش و هنرمندان تئاتر نشده است. با این حال مسئله توجه وبازنگری به «آموزش تئاتر» موضوعیست که از دغدغه‌های اصلی این روزهای جامعه تئاتری ما می‌باشد.