دیروز پنجم دی ماه نود ویک، بهرام بیضایی هفتاد و چهار ساله شد. با قامتی استوار درعالم هنر، بسان سروی تنومند در بیابانی بی آب و علف. با بار غمی‌به درازای عمر پربارش، با کوله باری از حسرت‌ها و آمال و آرزوهایی که در دلش از نامرادیهای روزگار به یادگار گذاشته است، کتاب‌هایی که با مشقت و زحمت نگاشته شد وهیچگاه منتشر نشد، فیلم‌هایی که فضای ساخته شدن و خودنمایی بر پرده نقره ای را پیدا نکرد و نمایش‌هایی که تا به امروز نتوانستند صحنه تئاتر را متبرک به قلم توانای او کنند.

ادامه مطلب را از دست ندهید....